آنچه تاکنون گفته شده است : |
در بخش سوم به بررسی ساختارهای تکرار ، خواهيم پرداخت
VB.NET دارای چندين ساختار تکرار است :
-
For...Next
-
Do...While
-
Do...Until
-
For...Each
در اغلب موارد صرفا" از دو ساختار فوق ، استفاده می گردد . Do...While و Do...Until دارای عملکردی مشابه با يک تفاوت اساسی می باشند. از ساختار For...Each در زمان کار با آرايه ها و يا Collections ، استفاده می شود. ( Collection يک شی است که خود شامل اشياء ديگری است ) .
در بخش اول اين مقاله با اسکريپت های ويژوال بيسيک و ساختارهای کنترلی در VB.NET به صورت اجمالی آشنا شديم . در بخش دوم به بررسی ساختارهای تصميم گيری ، خواهيم پرداخت . If ...Then : تعداد مسيرهائی را که می توان پس از بررسی يک عبارت شرطی انتخاب نمود ، اندک است . Select Case :تعداد مسيرهائی را که می توان پس از بررسی يک عبارت شرطی انتخاب نمود ، زياد است .
همانگونه که قبلا" اشاره گرديد ، با استفاده از ساختارهای تصميم گيری ، يک و يا چندين شرط بررسی و بر اساس نتايج بدست آمده ، دستور و يا دستوراتی اجراء و يا از اجرای دستور و يا دستوراتی صرفنظر می گردد . در VB.NET از دو روش متفاوت در اين رابطه استفاده می گردد :
در زمان نوشتن يک برنامه کامپيوتری با استفاده از هر زبان برنامه نويسی نظير VB.NET می توان از ساختارهای متفاوتی به منظور کنترل روند اجرای کدها ، استفاده نمود . ساختارهای فوق را می توان به سه گروه عمده تقسيم نمود :
ساختارهای تصميم گيری ( اتخاذ تصميم در خصوص اجراء و يا عدم اجرای خط و يا خطوطی از برنامه )
ساختارهای تکرار ( اجرای يک و يا مجموعه ای کد به دفعات مورد نياز )
ساختارهای پرش ( توقف روند جاری اجرای يک برنامه و پرش به يک محل و اجرای يک بلاک کد خاص )
در مجموعه مقالاتی که در اين رابطه ارائه خواهد شد به بررسی هر يک از ساختارهای فوق در VB.NET و نحوه استفاده از آنان به منظور ايجاد صفحات ASP.NET خواهيم پرداخت .
در بخش اول اين مقاله با هر يک از ساختارهای فوق به صورت اجمالی آشنا خواهيم شد.
آنچه تاکنون گفته شده است : |
در بخش سوم اين مقاله با عملگرها ، عمليات بر روی متغيرهای رشته ای ، ثوابت و نوع های داده ساختيافته نظير آرايه ، آشنا خواهيم شد.
در بخش اول اين مقاله به جايگاه متغيرها در يک زبان برنامه نويسی اشاره و با نحوه تعريف آنان در VB.NET آشنا شديم . در بخش دوم اين مقاله به بررسی انواع نوع های ساده در VB.NET خواهيم پرداخت .
انواع نوع های ساده ( Simple Data Types )
VB.NET دارای دوازده نوع داده متفاوت بوده که می توان آنان را به سه گروه عمده تقسيم نمود : نوع های عددی ، نوع های حرفی ( متنی ) و نوع های متفرقه . در ادامه به بررسی هر يک از گروه های فوق ، خواهيم پرداخت ( در اين مقاله نوع Object بررسی نخواهد شد و در مقالاتی جداگانه به اين نوع داده ، خواهيم پرداخت ) .
يکی از مهمترين مسائل موجود در هر زبان برنامه نويسی ، نحوه ذخيره و بازيابی اطلاعات مورد نياز يک برنامه است . فرض کنيد ، قصد نوشتن برنامه ای را داشته باشيم که در آن از کاربران بخواهيم نام خود را وارد نمايند . پس از درج نام توسط کاربران ، اطلاعات فوق را چگونه می بايست ذخيره نمود تا امکان استفاده از آنان در برنامه ، فراهم گردد؟. چگونه می توان اقدام به ذخيره سازی داده هائی با محتوياتی خاص نظير : "اعداد" و يا " تاريخ " نمود؟. نحوه بازيابی اطلاعات ذخيره شده به چه صورت است ؟ در پاسخ به تمامی سوالات فوق ، می بايست به جايگاه بسيار مهم "متغيرها " در يک زبان برنامه نويسی ، اشاره نمود .
متغيرها يکی از مفاهيم اوليه و در عين حال بسيار مهم در دنيای برنامه نويسی می باشند . با استفاده از متغيرها يک نام ( label ) به ناحيه ای از حافظه نسبت داده شده و امکان ذخيره سازی نوع خاصی از داده در آن فراهم می گردد . هر يک از زبان های برنامه نويسی دارای امکانات و مجموعه قوانينی به منظور تعريف ، نسبت دهی و دستابی به محتويات يک متغير می باشند .با استفاده از متغيرها ، امکان انجام عمليات متفاوتی نظير محاسبات رياضی ، پردازش بر روی رشته ها ، شمارش طول يک عبارت ، در يک برنامه فراهم می گردد .
VB.NET ، زبانی قدرتمند در ارتباط با نوع داده ها می باشد . در زمان تعريف يک متغير ، می بايست نوع داده مربوطه را نيز مشخص نمود (نظير String,Integer و يا Date ) .پس از تعريف يک متغير و نوع آن ، نحوه برخورد با داده ( نحوه ذخيره و بازيابی و انجام عمليات مجاز بر روی آن ) ، مشخص می گردد.
در اين مقاله قصد داريم به بررسی امکانات VB.NET به منظور ذخيره سازی اطلاعات پرداخته و در اين راستا با نوع های متفاوت داده و جايگاه هر يک از آنان ، آشنا شويم .
فريمورک دات نت ، شامل مجموعه ای از کنترل های لازم بمنظور بررسی اعتبار و صحت داده های ورودی است که با استفاده از آنان در فرم های وب و ASP.NET ، می توان داده ورودی توسط کاربر در هر يک از فيلدهای موجود بر روی يک فرم وب را بررسی و در صورت عدم رعايت شرايط لازم ، پيام خطاء مناسبی را ارائه نمود. در اين مقاله به تشريح نحوه استفاده از کنترل های صحت داده ، خواهيم پرداخت .
در اين مقاله قصد داريم به نحوه بازيابی و نمايش اطلاعات موجود در يک بانک اطلاعاتی Access اشاره نمائيم . هدف از مقاله فوق ، پرداختن به تمامی رويکردهای موجود در اين زمينه نبوده و صرفا" به معرفی يکی از گزينه های موجود در اين زمينه اشاره خواهد شد. در اين راستا از تکنولوژی های ASP.NET ، ADO.NET و VB.NET استفاده خواهد شد . از کلاس های OleDbConnection ، OleDbCommand و OleDbDataReader مربوط به ADO.NET بمنظور انجام عمليات لازم در ارتباط با بانک اطلاعاتی ، از ASP.NET بمنظور ايجاد فرم وب و ارائه داده با استفاده از کنترل سرويس دهنده Table و از زبان VB.NET بمنظور نوشتن دستورالعمل های مورد نظر استفاده می گردد .
در ابتدا لازم است با سه کلاس ADO.NET که در ادامه از آنان استفاده خواهد شد ، بيشتر آشنا شويم :
در اين مقاله قصد داريم به بررسی نحوه ايجاد يک برنامه ساده در محيط ويژوال استوديو دات نت با استفاده از VB.NET بپردازيم . برنامه فوق ، نام کاربر را از طريق يک TextBox اخذ و يک پيام مناسب در اختيار قرار می دهد . در برنامه فوق ، هدف دنبال نمودن مراحل و آشنائی با برخی مفاهيم اوليه و در عين حال مهم بمنظور ايجاد برنامه ها در محيط ويژوال استوديو دات نت است .
يک برنامه کامپيوتری ، از مجموعه ای دستورالعمل که نوع و نحوه انجام يک فعاليت را برای کامپيوتر مشخص می نمايند ، تشکيل می گردد. دستورالعمل های نوشته شده بعنوان نمونه ممکن است به کامپيوتر اعلام نمايند که تعدادی از اعداد را با يکديگر جمع و يا دو عدد را بايکديگر مقايسه و بر اساس نتيجه بدست آمده ، اتخاذ تصميم نمايد. دستورالعمل های نوشته شده ، صرفا" برای کامپيوتر قابل فهم و اجراء خواهند بود.کامپيوتر دستورالعمل های نوشته شده را اجراء و ماحصل آن رسيدن به اهدافی خواهد بود که بر اساس آن برنامه طراحی و پياده سازی شده است . دستورالعمل ها ، می بايست با استفاده از يکی از زبانها ی برنامه نويسی نوشته شده ( کد ينگ ) و در ادامه در اختيار کامپيوتر قرار داده شوند. زبانهای برنامه نويسی متعددی نظير : فرترن ، بيسيک ، کوبال ، پاسکال، ،C ، جاوا ، ويژوال بيسيک و ... وجود دارد